Mahir Vardar

 

 

İrem’den sonra Mahir de bu sabah gitti. Gidişini bekliyorduk da gene de insan bu savaştan bir sürpriz çıkacak mı? diye ümitleniveriyordu sanki.

 

 

Doğrusu anca gidince anladım ne kadar şanslı bir adam olduğumu.  Yapacak işler kaldı. Daha İrem’in ailesini yazacaktım. Mahir’i de etraflıca yazmak gerek.

 

 

En iyisi okumak. Berke Hızal ne yazmış, Nur Esin ne yazmış, Gökhan Ulu, Erol Evgin, Süheyl Açıkel, Çetin Atsür, ne yazmışlar?  Cem Erözü örneğin \”Prof. Dr. Zihnisinir’in insan şekline girmişi \” demiş. Ulu muydu, Berke miydi \”üstünkörü yamuk yapılan işe kızdığını\” yazmış,  ben de kaç kez şahit oldum.

 

Jutta’nın evinin terasında döşenen karolara epey bir kızmıştı. Benim evin tesisatını döşeyen ustaya da!

 

Evimi planlarken ne kadar emeği geçti.

Temel atılırken sadece iki farklı çatı stilini çizmemiş bir de  “on yıl sonra nasıl görükeceğinin”  suluboya resmini yapıp hediye etmişti. Ya\’hu yirmi yıl geçti ev yapılalı! 36 yaşımda beni de sulugöz bir ihtiyar mı yapçen şimdi?

 

Tanıdığım en zengin insanlardan biri idi. Fikir açısından, gönül açısından, yaratıcılık açısından. Onun tabiri ile tam bir “Can kardeş” idi.

 

Mevla rahmet eyleye