Terör! Bağnazlık?  

Celal Bayar rahmetli hep “Çözümü normalde ara” dedi bana. Bugün uzunca Mahir Vardar dostumla konuştum. Ülkenin yetiştirdiği çok verimli hocalardan birdir.  Son günlerde olanların, yani Beşiktaş bombalanması, Kayseri faciası  veya polis memurunun elini kolunu sallayarak Rus büyükelçisini katledebilmesi ve de “Devlet” veya “her ne kaldı ise”, dahası, “Anıtkabir’e giden Generallerin üstünü ararken bu katil oralara nasıl girdi” üzerine.

Sadece bu olaylarda değil, Avrupa’da Noel Pazarı’na birisinin kamyon ile dalması – ki  neredeyse Bayram Namazı çıkışında bayramlaşılan alana kamyon ile dalınması gibi  katledilenler için de, “Hislere yönelik bir eylem – bir bağnaz üst akıldan veya bağnaz üst akıllardan kaynaklandığı kesin” dedi  Vardar.  Ve ilave etti; “Her türlü uç ve ekstrem başlı başına bir hastalıktır!”

Ne denli doğru bir tespit. Anlayabilmek için belki tekrar, tekrar okumak, dinlemek  gerek.

Çözümü normalde ara! 

Biz bu hasta akılların nasıl darbeler, suikastlar, sabotajlar, katliamlar planladığını ve uyguladığını gördük, nasıl uçaklarla İkiz Kuleleri yıktığını da. Bu hastalıklı yaklaşım Doğuda da, Batıda da ve şu anda yanı başımızdaki Irak’ta ve Suriye’de de iş başında. 

Toplumların bu dönemleri akıl sağlığını kaybetmeden atlatması için Allah rızası için çözümleri artık “normallerde” arayalım.  Uç noktalara kapılmaya meyyal liderler sonradan “Aldatıldık” falan diyebilirler veya böylesine bir “acz” ifadesini kamuoyu ile paylaşmaya  fırsatları bile kalmaz, ama bir ülke savaş alanına  dönebilir.

FETÖ olayında olanları tam olarak belki bundan 20 yıl sonra anlayabileceğiz. Ben önümüze er veya geç gelecek referandumdan çok ümitliyim, bilmem “Poliannacılık” mı yapıyorum?

Bu “Poliannacılık” terimini de bizde hemen hemen her lise mezunu bilir. Almanya’da bu şekilde hiç kullanılmaz  veya hatta bu çocuk hikayesinin  kökeni olan ABD’de böylesine bir terim  “polyannaish” vardır ama yaygın olarak  kullanılmaz. Belki de, kültürümüzde nispeten “iyimser olma ihtiyacından dolayı” bizde yaygın? Belki de o nedenle habire “aldatılabiliyoruz!”

Suriye ne olacak? Tek ülke? Cetvel ile çizilmiş tek ülke? Olamadığını gördük. Sünni çoğunluk ve Şii iktidarlar? Son üçlü toplantıda Rusya – İran ve Türkiye arasında bir çözüm arandığı görülüyor. Trump ile beraber ABD, dördüncü ülke olarak bu masada tekrar yerini alacaktır. Bakalım on yıl sonra bir Avrupa Birliği kalacak mı? Türkiye’ye karşı “bağnaz” bir tutumları olmasaydı, onlar da Suriye çözümünde rol oynayabileceklerdi.

Yeterli şeffaflığı ve kontrol mekanizmalarını kuramadı sistemler. Popüler oy ile gelenler, yasaları takmadan ilerleyebiliyor. Örneğin bizde halen geçerli Anayasaya göre temsili Cumhurbaşkanı, Başbakana “talimat” verdiğini söyleyebiliyor.

Fukuyama  bir makale ile konuya  6 Aralık 2016 da New York Times da değindi.  21 temmuz 2016’dan  beri peşpeşe   makalelerle  “Pideleşme süreci” diye yazdığımdan farklı bir şey değil. Arada Trump kazandı tabii ve daha fazla insan bu konuya eğildi. Sistemler güven vermiyor. Sadece seçimden sonra kazananın yasaya uymaması durumunda yapılacaklar yetersiz değil, seçim sistemleri de yeterince şeffaf değil. ABD seçimlerinde örneğin Moskova ve Petersburg kaynaklı birçok “heklenme” olduğu tespit edildi. Yeterince ferah bir şekilde “seçmen iradesinin saptırılmadığını” söylemek mümkün mü ABD Başkanı’nın seçiminde?

Not: Bugün Gözlem Gazetesinde yayınlanan yazı.