Aile bağları, ölüm, kadavra ve organ bağışı, Yalçın İzbul

Ana tarafım kalabalık. 10-20 yaşına kadar 70 kadar kuzin, kuzen sayardık, kardeş torunlarını da hesap ederek.

Şimdilerde belki 20 tanesini zorlanarak sayarım. Bir kısmı Hong Kong’da evlendi, bir kısmı ABDli oldu. Biri Güney Amerika’da bir ülkedeymiş diye duydum. Avustralya’da olanı var. Onların çocuklarına gelince sayabildiklerimin sayısı bir elin beşparmağı kadar. Çoğunu yolda görsem tanımam.

Ama ikisi bana çok yakın. Biri Ali, biri Teoman. Anneleri de kardeş gibi, ayni yıllarda yadellere gittik, okuduk. Hep konuşacak çok şeyimiz oluyor. Onların torunlarını da yakınen biliyorum. Yılda en az bir iki kez görüşürüz. İnstagramdan falan torunları da yakın takipte. “Koca dayı” olma durumları. Teoman’ı ve çocuğunu daha ziyade Yeşim sayesinde takip ediyorum. Örnek, sıcakkanlı gelin. Ali’ye gelince kuzinim benim dünyayı dolaştığım yıllarda kısaca evlenmiş ve doğumdan sonra boşanmış. Ali ile hep yakın olduk. Babasını bir kez Ali’nin düğününde gördüm. Hiç tanışmadım. Ali’nin baba bir kardeşi Güneş ile son yıllarda dost olduk.

Ali’nin babası aniden ölmüş. Güneş’i aradım. Ani kaybı anlattı. Urla Hastanesi Acilinde ölmüş. Cenaze ne zaman? diye sorunca :   İki vasiyeti olduğunu öğrendim: 1 ) anısına yakınlarının bir içki içmesi 2) Tören, mezar falan olmaması ve cesedinin kadavra olarak Dokuz Eylül Tıp Fakültesine bağışlanması.

Yani Dokuz Eylülün aracı gelip Urla Hastanesinden naaşı almış ve Anatomiye götürmüş.

Urla hastanesi böyle bir talep ile karşılaşmadıklarından bürokratik olarak şaşırıp Güneş’i epeyce bekletmişler.

Ali geçen gün İzmir’e geldi. Havaalanından karşıladım. Kardeşinin yanına götürdüm. Doğrusu babasını internetten araştırma gereğini sıra dışı kararını öğrendikten sonra duydum. Bulduklarımdan bir kısmı:

\”doç. dr. yalçın izbul, yüksek öğrenimini ve lisansüstü çalışmalarını ingiltere, manchester üniversite\’sinde 1961-1971 yılları arasında gerçekleştirmiş, 1984 yılında (doğramaci yök\’ü ile arasındaki karşılıklı derin sevgi ve saygı gereği) hacettepe üniversitesi\’nden istifa ederek, izmir\’e yerleşmiştir.”

“umarım ülkemizde yalçın hoca gibi insanların değeri bir gün anlaşılır ve hak ettikleri yerlere gelirler. aksi taktirde böyle nice hazineler kullanılmadan \”yök\” olup gidecekler…” Bilim Kurgu klasiklerini Türkçe’ye kazandırmış. Sosyal medyada on bin kadar takipçisi varmış. İngilizce kursları vermiş. Oğullarından duyduğum Gitar çalar şarkı söylermiş, hem Anglosakson hem İspanyol müziğini hem türkülerimizi hem de Türk sanat müziğini iyi bilirmiş.

Yazdıkları kitaplar varmış, bir tanesini ısmarladım. Mevla rahmet eyleye!

Bu yazıyı da anısına yazıyorum. Kararından çok etkilendim. Meslek gereği hem kadavra üzerinde çalıştım. Hem sonra patolojide. Öğrenci iken kuzey Almanya’da bir mezarlık bekçisine bir litre Şnaps armağan edip bir insan kafatası edindim.

Ölümü düşünürken en çok New Orleans’da Afrika kökenli Amerikanlıların bandolu cenaze törenlerini beğendim. Bir ara yakılmayı düşünüp sonra küresel ısınmadan dolayı o fikirden vazgeçtim. Yakılma için hatta on beş yıl kadar önce Antalya’da bir cenaze işleri şirketinin sahibi ile pazarlık ederken, adam kendim için ilgilendiğimi duyup çok şaşırmıştı.

Bizde olmadığından götürüp Bulgaristan’da yakıp getiriyorlarmış. New Orleans’a ölümün gitmesi falan zor geldi. Bürokrasiden canlım çok çekti. Ölüm çekmesin. Ve esas tabii arda kalanlar çekmesin. Ötanezi diye epey yazı yazdım. Bu kadavra işi bana çok sıra dışı geldi. Ormanın içinde olup ağacı fark etmemişim. Bravo Yalçın İzbul. 07.04.1943-05.08.2019

Kadavra için bir üniversite hastanesinin anatomi bölümü genel sekreterliğinden kadavra formu adında matbu bir evrak alınıyor. Bu evrakta en az 2 şahit imzası bulunması gerekiyor. Dini tören isteyip istenmemesi ve kadavra kullanımı bitmesi sonucunda cenazenin nereye ne şartlarda nakil edileceği sorularını yanıtlıyorsunuz ayrıca kadavra olarak kullanılmadan önce organ donörlüğü seçeneğini de seçebiliyorsunuz. Ölüm gerçekleştikten sonra hastaneye bildirip cenaze nakil işlemleri oluyor. Bu sırada bağış yapılan hastane sizden teyit alıyor (dini tören ve gömülme konularında). Ayrıca cenazenin yakınları da bu kararı verebiliyorlarmış.